Yavrumuzun tüyleri, sarının tonlarında, uzun, yumuşacık ve parlaktır. Artık eviminizin bir bireyi daha vardır ve ona bir şekilde seslenmek gerekmektedir. İsim arayışları başlar. Önce klasik isimler gelir akla, Karamel, Tarçın, Lady vs. gibi...
Kardeşimle ben ise belki Selçuk Erdem etkisinden, belki başka konulardan dolayı Bobi ismini çok severiz. Hadi Bobi olsun dedik ama Bobi erkek ismi ki... Bir de bizim kızdaki asaleti yansıtmıyor. Tabii, güzel Türkçemizin güzel eklerinden faydalanmak geldi aklımıza: Bobiye! Hem de seslendirmeyi biraz fransız aksanı katarak yaptığınız zaman, hem asil, hem de komik bir isim oluyordu. Bo-biğie!
Bobiye aklımıza yatmış gibiydi ama bir şeylerin eksikliği vardı halen. Daha önceki yavrularımızın iki isimleri vardı, Bobiye de öyle olmalıydı, böylece eksiği kapanırdı. Çok geçmeden kızımızın ismi kesin ve güzel bir şekilde değişecekti...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder